Naar Hong Kong

We moesten vandaag wel heel vroeg ons bed uit. Om 5.45 uur om precies te zijn. Om 6.15 moesten we met de shuttlebus mee naar het vliegveld. Dat ging gesmeerd. We waren de enige die mee wilden, dus dat was lekker rustig zo op de vroege ochtend. Op het vliegveld moesten we natuurlijk het hele vliegveldritueel door. Ik mocht nog een extra controle doormaken, want ik zie er zó onschuldig uit dat het me verdacht maakt. Er was al met al niet heel veel tijd meer over voor we konden boarden. Dan kom je bij gate 24 (onthoud dat gate-nummer voor als je daar ooit ook eens moet boarden) en dan kan je dus nergens een ruimte vinden om even te zitten voordat je het vliegtuig in mag. Je ziet een wachtruimte voor gate 23 en dan gaat het verder met gate 25. Schiet mij maar lek, maar ik zie er de logica niet van in. Uiteindelijk zijn we toch in het vliegtuig beland natuurlijk, maar zoiets blijft toch knagen hè.
Om 8.50 uur gingen we de lucht weer in voor zo'n 7,5 uur. Vooral de eerste paar uren zagen we een brede laag rook op een hoogte van ongeveer 3 kilometer hoog boven de wolken hangen. Het werd geleidelijk dunner en hoe noord-westelijker we kwamen hoe minder het werd. Het duurde heel lang, maar uiteindelijk kwam dan toch het vliegveld van Hong Kong in zicht. Op een gegeven ogenblik neemt dan de piloot het woord en dat bleek een vrouw. Dat is volgens mij nog niet zo erg gewoon. Wat eigenlijk wel gek is. Ze zette het vliegtuig netjes op de grond en we werden weer vrijgelaten.
We moesten op het vliegveld nog de Australische dollars omwisselen voor Hong Kong dollars en twee treinkaarten regelen voor morgen en daarna weer eens een taxi opgezocht. Daar hebben we ook wel ruim een half uur mee door Hong Kong gecrost. Kost niet veel hier gelukkig.
Het hotel is een ervaring apart. Er staat de hele tijd een mannetje bij de deur, die iedereen erin en eruit laat. Ook werden de koffers voor ons uit de taxi gehaald en naar de kamer gebracht. Een chique boel dus. Werkt ons wat op de lachspieren. Alleen het uitzicht is wat minder. Een smal steegje met veel beton. We hebben ook nog gegeten in het restaurant. De gerand vond ons geloof ik heel raar en dat was dan wederzijds. Het had wat trekjes van zo'n ouderwetse klucht. Op het laatst gaf ik de brave borst antwoord in het Frans, gevolgd door Duits en ook nog Nederlands. Compleet gestoord!
Kijken of we morgenochtend het ontbijt wat normaler kunnen laten verlopen. Vanavond eerst maar een beetje bijtijds naar bed. Eigenlijk 2 éénpersoonsbedden, gescheiden met een kastje. Als ik er maar niet uitkukel vannacht. Gebeurt dat wel, dan lezen jullie dat morgen weer. We zitten dan een hele poos op het vliegveld en dan heb ik tijd genoeg om even een verslagje te tikken.We vliegen pas tegen 12 uur 's nachts richting Nederland.
Wordt dus vervolgd!