17 oktober; Kuranda

We hebben geslapen als 10 grote dikke beren. Daar knapt een mens van op! We hadden gisteravond besloten om vandaag naar Kuranda te gaan. Kuranda ligt iets noordelijk van Cairns in de bergen. Om er te komen moet er dus het nodige geslingerd worden. Dat is een prima oefening om het links rijden goed onder de knie te krijgen. Want dat is toch wel een dingetje. Heel veel bochten en "ik zou een ietsje naar rechts gaan" later kwamen we heelhuids aan in Kuranda. Tijd voor koffie dus. Om daar te komen liepen we via een soort permanente hippie-markt. Je waant je gelijk in de sixties.
Een klein stukje verder waren we weer in de 2019. Dus KOFFIE, met hoofdletters ja, want de Australische kopjes hebben de afmetingen van een kleine badkuip. Daarna een poosje de toerist uitgehangen; winkeltje in, winkeltje uit. Daar kregen we honger van, dus togen we naar een Duitse braadworstenboer. We werden verwelkomt als goede vrienden, want Duitsland en Nederland zijn toch gewoon buren. Om die braadworst weer te compenseren gingen we een eindje lopen. We wilden het stationnetje van Kuranda even fotograferen. Dat is toch zo'n leukertje. Aan de andere kant van het spoor bleek je terug naar Kuranda te kunnen lopen, langs de Baron River. Was nog geen kilometer, dus dat was te doen. Prachtige oever, dus fotocamera in de aanslag en wandelen maar. Nou moet ik er bij vertellen dat ze daarvandaan ook boottochtjes organiseren om krokodillen te spotten. Dus die griezels zouden zo maar in de buurt kunnen zitten. Oren en ogen op scherp en jezelf er van overtuigen dat het allemaal wel goed zou komen. En ook genieten, want het was echt schitterend. Aan het eind van onze wandeling, moesten we ook nog even 100 traptreden naar boven klimmen (is overdreven, maar het voelde wel zo). Tussen de bedrijven door hoorden én zagen we ook nog een Wompoo. Kijk dat hadden we gewoon verdiend. Na dit alles nog een uurtje op een terrasje gezeten en daarna maar weer op Cairns aan.
Al met al een prima dagje.
Wordt weer vervolgd!